Γυμναστήρια και υπαίθρια πάρκα γυμναστικής GYM PARK δεν είναι δημιουργημένα, ώστε να είναι φιλόξενα για τα άτομα με κινητικά προβλήματα. Πώς ιδιοκτήτες και Πολιτεία οφείλουν να προσφέρουν λύσεις και ποιος ο ρόλος του φιλικού προς ΑμεΑ εξοπλισμού γυμναστικής. Επειδή η αυτονόητη πρόσβαση των ΑμεΑ σε κάθε κομμάτι της ζωής πρέπει να πάψει να αποτελεί πλέον αντικείμενο συζήτησης και να γίνει πράξη.

Τα τελευταία χρόνια τονίζεται όλο και περισσότερο η αξία και τα οφέλη της άσκησης, για τη σωματική και αλλά και ψυχική υγεία του ατόμου . Πολλώ δε μάλλον στις μέρες μας όπου οι ιοί βρίσκονται σε έξαρση, και οι άσκηση μπορεί να βοηθήσει αποδεδειγμένα για τα μετά covid πχ συμπτώματα ή ακόμα και με την πρόληψη. Δεν είναι λίγοι οι επαγγελματίες υγείας, οι οποίοι προτείνουν την άσκηση ως ένα μέσο για τη θεραπεία και πρόληψη πολλών παθήσεων. Αντιστοίχως, η συμμετοχή σε μια οργανωμένη αθλητική δραστηριότητα μπορεί να ωφελήσει το άτομο σε πολλαπλά επίπεδα, παρόλο που ο στόχος είναι διαφορετικός από εκείνον της άσκησης.  Μην ξεχνάμε τη Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΡΩΪΜΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ .

Τι συμβαίνει όμως με την άσκηση και τον αθλητισμό στα άτομα με αναπηρία (ΑμεΑ);
Από το 1992, όταν έγινε από τα Ηνωμένα Έθνη η διακήρυξή της Παγκόσμιας Ημέρας αφιερωμένη στα Ατομα με Αναπηρία (3 Δεκεμβρίου), έως και σήμερα, έχουν γίνει πολλά και σημαντικά βήματα για την προάσπιση των δικαιωμάτων και την ευαισθητοποίηση του ευρύτερου κοινού γύρω από θέματα που τα αφορούν. Δυστυχώς, όμως αυτά που θα έπρεπε να θεωρούνται αυτονόητα σε κάθε έκφανση της καθημερινής ζωής, δεν είναι, με συνέπεια η μετακίνηση στην πόλη, η εργασία, ακόμα και η άθληση, να μην είναι τομείς όπου τα ΑμεΑ μπορούν να απολαύσουν ίσες συνθήκες και επιλογές. Ας μείνουμε όμως σε αυτό το τελευταίο και διόλου ασήμαντο κομμάτι, της προσβασιμότητας στην άσκηση: στα γυμναστήρια ή και στους εξωτερικούς χώρους και τα δωρεάν υπαίθρια πάρκα και ΥΠΑΙΘΡΙΑ ΟΡΓΑΝΑ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗΣ ΓΙΑ ΑΜΕΑ…

Πότε ήταν η τελευταία φορά που είχατε ένα άτομο με αναπηρία στο γυμναστήριό σας; Για τους περισσότερους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων γυμναστικής αυτό είναι κάτι που δεν συμβαίνει συχνά, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που μπορεί να μην είχαν ποτέ κάποιο στον χώρο τους. Στην πραγματικότητα οι συζητήσεις για την αναπηρία συχνά παραγκωνίζονται στον κόσμο της φυσικής κατάστασης ή δεν ξεκινούν καν. Ωστόσο, οι σωματικές και διανοητικές αναπηρίες επηρεάζουν κάθε ομάδα ανθρώπων από διάφορα κοινωνικοοικονομικά υπόβαθρα, εθνότητες, θρησκεία και φύλο.

Η σκληρή αλήθεια είναι πως τα άτομα με αναπηρία μένουν σταθερά πίσω στη βιομηχανία υγείας και ευεξίας. Τα εμπόδια εισόδου και συμμετοχής για την κοινότητα των ΑμεΑ περιλαμβάνουν δυσκολίες στις μεταφορές, έλλειψη γνώσης πόρων και βοηθών, υποβαθμισμένες εγκαταστάσεις και χαμηλές προσδοκίες από την κοινωνία. Τα γυμναστήρια, αν και προσπαθούν να διευκολύνουν τους ανθρώπους να επιτύχουν μακροπρόθεσμους, βιώσιμους στόχους υγείας, δεν δημιουργούν ισότιμες συνθήκες προσβασιμότητας και λειτουργικότητας που να είναι φιλικές για όλες τις μερίδες του πληθυσμού.

ΤΑ ΕΜΠΟΔΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΜΕΑ

Όπως συμβαίνει με όλους, έτσι και για τα άτομα με κινητικές δυσκολίες, η άσκηση εκτός από τα σωματικά οφέλη, έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει τα επίπεδα ψυχολογικής ευεξίας. Η συμμετοχή στην άσκηση μπορεί δυνητικά να μετριάσει ορισμένες από τις ψυχοκοινωνικές δυσκολίες και επιβαρύνσεις υγείας. Είναι ξεκάθαρο ότι οι ενήλικες ΑμεΑ αποτελούν από τις λιγότερο ενεργές ομάδες στην κοινωνία. Περίπου πάνω από το 50 % των ενηλίκων με αναπηρίες στις ΗΠΑ δεν είναι επαρκώς δραστήριοι. Και μία σημαντική αιτία προς αυτό είναι η δυσκολία συμμετοχής, καθώς συχνά συναντούν εμπόδια που περιορίζουν τις ευκαιρίες άσκησής τους. Γενικότερα, αν και τα γυμναστήρια προσφέρουν ένα ελεγχόμενο, ασφαλές και νομιμοποιημένο περιβάλλον με εκπαιδευμένα άτομα και ειδικό εξοπλισμό, συχνά παραβλέπουν τις ξεχωριστές ανάγκες των ΑμεΑ.

Τα εμπόδια που συμβάλλουν σε χαμηλά επίπεδα συμμετοχής στον αθλητισμό από άτομα με αναπηρία περιλαμβάνουν:

• Δυσκολίες μεταφοράς και προσβασιμότητας
• Έλλειψη γνώσης των διαθέσιμων βοηθημάτων ή πόρων
• Έλλειψη τεχνογνωσίας
• Κακές κοινοτικές εγκαταστάσεις (και έλλειψη πρόσβασης σε αυτές)
• Χαμηλές προσδοκίες από τους συνομηλίκους

ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Ουσιαστικά, αυτό που θα μπορούσαν αρχικά να κάνουν οι ιδιοκτήτες, είναι να αφιερώσουν λίγο χρόνο για να περιηγηθούν στις εγκαταστάσεις τους και να εξετάσουν πιθανά σημεία δυσκολίας για τα μέλη με ειδικές ανάγκες. Θα μπορούσαν να συμβουλευτούν και μια εταιρία με εμπειρία εξοπλισμού των χωρων και οργανων γυμναστικης για ΑμεΑ , και στη συνέχεια να λάβουν πρόσθετα μέτρα, ώστε να δημιουργήσουν ένα φιλόξενο περιβάλλον και μία εμπειρία χωρίς αποκλεισμούς για κανέναν. Παράδειγμα καλό είναι να βεβαιωθούν ότι η απόσταση μεταξύ του εξοπλισμού και των διαδρόμων παρέχει αρκετό χώρο για κάποιον σε αναπηρικό καροτσάκι ή με πατερίτσες να έχει άνετη πρόσφαση. Πως ο εξοπλισμός είναι φιλικός προς την αναπηρική καρέκλα. Πως το πάτωμα του γυμναστηρίου είναι ασφαλές για ένα τυφλό άτομο και ένα σωρό άλλες λεπτομέρειες που όμως κάνουν τη διαφορά. Εάν υπάρχουν οποιεσδήποτε αμφιβολίες, θα χρειαστεί να υπάρξει αναδιάταξη του εξοπλισμού. Επιπλέον, ορισμένα μέλη με ειδικές ανάγκες απαιτούν πρόσθετη βοήθεια, επομένως θα πρέπει να επιτρέπεται στους φροντιστές να είναι παρόντες χωρίς πρόσθετη χρέωση. Εξίσου σημαντικό είναι να γίνει η κατάλληλη ενημέρωση προς το προσωπικό αναφορικά με πιθανούς διαφορετικούς τρόπους εκτέλεσης ασκήσεων και να παρουσιαστούν τροποποιήσεις ως έγκυρες επιλογές, καθιστώντας πιο προσιτή την εμπειρία.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥ - ΥΠΑΙΘΡΙΑ ΟΡΓΑΝΑ ΓΥΝΑΣΤΙΚΗΣ

Φυσικά, ένα τεράστιο πρόβλημα αφορά τον ίδιο τον εξοπλισμό και είναι εφάμιλλης σημαντικότητας με όλα τα παραπάνω. Τόσο στα γυμναστήρια, όσο και στους ΥΠΑΙΘΡΙΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗΣ - GYM PARK όπου οι δήμοι και οι κοινότητες έχουν δημιουργήσει υπαίθρια κέντρα προπόνησης, τα ΥΠΑΙΘΡΙΑ ΟΡΓΑΝΑ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗΣ που επιλέγονται, δεν είναι φιλικά προς τα άτομα με αναπηρία. Και υπάρχουν τέτοια ΟΡΓΑΝΑ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗΣ που θα μπορούσαν να προσφέρουν λύσεις. Εκείνο που απαιτείται λοιπόν είναι η διάθεση και η θέληση τόσο των ιδιοκτητών, όσο και της Πολιτείας, να εντάξουν στο «πελατολόγιό» τους και τα ΑμεΑ.

Καθώς οι αναπηρίες και τα σχετιζόμενα δευτερογενή προβλήματα υγείας είναι ολοένα και πιο κοινά, δημιουργώντας σοβαρές ανησυχίες, υπάρχει επείγουσα ανάγκη για την εφαρμογή στρατηγικών παρέμβασης για τη βελτίωση των ευκαιριών υγείας για τα άτομα με κινητικά προβλήματα.

Και είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο αποκλεισμός των ΑμεΑ δεν συμβαίνει απαραίτητα από πρόθεση. Ωστόσο, εάν άπαντες δεν εργαστούν και δεν συνεργαστούν ενεργά, ώστε να συμπεριλάβουν στα πλάνα τους και αυτήν την πολύτιμη ομάδα του πληθυσμού, τότε αυτά τα άτομα πώς θα μπορέσουν να συνειδητοποιήσουν ότι είναι ευπρόσδεκτα; 


Από τη συντακτική ομάδα του Physiomart.gr
Επιμέλεια κειμένου, Γιώργος Καραμάνος